توضیحات
هل سیاه از نظر علمی Amomum subulatum نام دارد و متعلق به خانواده Zingiberaceae (زنجبیل) است. چندین گونه از جنس Amomum در سراسر منطقه کوهستانی از هیمالیا تا جنوب چین توزیع می شود. مناطق اصلی تولید نپال شرقی ، گواتمالا ، ویتنام ، هند و بوتان است. بیش از ۵۰ درصد هل سیاه جهان در هند برداشت می شود.
یک گونه آفریقایی بنام آفراموم وجود دارد که در ماداگاسکار ، سومالی و کامرون یافت می شود و شکل تند دیگری در غرب آفریقا به نام دانه های بهشت وجود دارد که طعم مشابهی دارد و به صورت پراکنده در بازار غربی دیده می شود.
هل سیاه بصورت سنتی بر روی آتش در فضای باز خشک می شود و عطر و طعم دودی مشخصی دارد. غلاف های هل سیاه بسیار معطر هستند اما عطر آن به اندازه هل سبز نیست . در ترکیبات ادویه ، اکثرا اگر ترکیبی خواستار هل سبز باشد ، از هل سیاه استفاده نمی شود. این دو نوع هل ( سبز و سیاه ) دارای طعم بسیار متفاوتی هستند. برخلاف هل سبز ، از نوع سیاه این ادویه به ندرت در غذاهای شیرین استفاده می شود. هل سیاه در گروه ادویه های “گرم ” قرار دارد همانند همراه فلفل سیاه ، میخک و چیلی .
هل سیاه در ابتدا، به عنوان یک جایگزین ضعیف برای هل سبز دیده شد، اما اخیراً (در دو یا سه هزار سال گذشته، که اخیر بیشتر برای استفاده بعنوان ادویه است) برای طعم خوب خودش ارزشمند شده است. هل پس از زعفران و وانیل سومین ادویه گران قیمت در جهان میباشد .